Raport „Zrównoważone miasta – życie w zdrowej atmosferze” przeczytasz: http://ungc.org.pl/wp-content/uploads/2016/10/Raport-Zr%C3%B3wnowa%C5%BCone-miasta.pdf

Autorzy raportu kierowali się czterema wymiarami zrównoważonego rozwoju: gospodarką, społeczeństwem, środowiskiem, polityką. Przedstawiona analiza jest dobrym punktem do rozmowy o szeroko pojętym rozwoju. Miasta, które wzięto pod uwagę różnią się od siebie zamożnością czy populacją. Okazuje się, że gospodarność mniejszych miast oraz inicjatywy mieszkańców nierzadko dorównują metropoliom.

Dla przykładu, 37-siedmiotysięczny Sopot plasuje się na drugim miejscu w rankingu, zaraz za Warszawą. W pierwszej dziesiątce pojawiła się też Bydgoszcz, która z uwagi na rewitalizację bulwaru, oczyszczenie Kanału Bydgoskiego czy działania organizacji pozarządowych, krok po kroku wdraża plany związane z rewitalizacją i promocją lokalnej gospodarki.

Zachęcamy do przeczytania całego raportu na stronie szuman.pl

Fot. http://schuman.pl/pl/europolis-2016/raport

Kluczowym ustaleniem podczas COP21 w 2015 roku było  utrzymanie wzrostu globalnych średnich temperatur na poziomie znacznie poniżej 2° C ponad poziom przedindustrialny i kontynuowanie wysiłków na rzecz ograniczenia wzrostu temperatur do 1,5° C.

Biorąc pod uwagę najnowsze dane wynikające z raportu „Climate Reality Check” jest to prawie niemożliwe, aby utrzymać wzrost temperatur poniżej 1,5 ° C. Zastosowanie odpowiednich działań wprowadzono w czyn zbyt późno. Wpływ na przyśpieszenie gwałtownych zmian klimatycznych ma m.in. występujące zjawisko pogodowe El Niño.

Ryzyko ze zmianami klimatu jest nieodwracalne. Można to zaobserwować na przykładzie znikającej Wielkiej Rafy Koralowej.

Cały raport jest dostępny na stronie: The full report, Climate Reality Check – After Paris, Counting the Cost can be read here.

Inwestycje w sektor energetyczny OZE wzrosły w 2015 r. najbardziej w porównaniu do poprzednich lat. Wzrost był widoczny we wszystkich regionach świata. To głównie inwestycje wiatrowe i solarne, które stanowią 77 proc. wszystkich nowych instalacji w OZE.

Więcej przeczytasz na portalu internetowym: naukawpolsce.pap.pl oraz na ren21.net

Istnieje wiele różnych bezpośrednich i pośrednich procesów, poprzez które społeczeństwo ponosi koszty ekonomiczne z powodu wypadków w elektrowniach jądrowych. Koszty bezpośrednie obejmują uszkodzenia samej elektrowni i jej otoczenia oraz skutki zdrowotne. Natomiast koszty pośrednie obejmują wycofanie się mieszkańców z zanieczyszczonego obszaru oraz konsekwencje stygmatyzacji osób dorosłych i dzieci, które zostały narażone promieniowaniem.

Łączne koszty awarii reaktora w Czarnobylu w ciągu ostatnich 30 lat szacuje się na 700 mld dolarów. Koszty te dzieli się między głównymi zainteresowanymi stronami, m.in.: organizacją odpowiedzialną za elektrownię jądrową, Ministerstwem Paliw i Energetyki Ukrainy a krajami dotkniętymi promieniowaniem.

Raport „The Financial Costs of the Chernobyl Nuclear Power Plant Disaster: A Review of the Literature” przeczytasz tutaj: http://www.greencross.ch/uploads/media/2016_chernobyl_costs_report.pdf

Fot. Green Cross Switzerland

Dziennik Gazeta Prawna stworzył ranking reputacji polskich miast na podstawie wyników badania zrealizowanego na zlecenie Fundacji na rzecz Reputacji Marki „Premium Brand”. Przeprowadzono je z zastosowaniem narzędzia opracowanego przez prof. UW Dominikę Maison z agencji badawczej Maison&Partners wśród osób znających dane miasto. Respondenci oceniali poziom zaufania do danego miasta, możliwość polecenia go znajomym, towarzyszącą mu atmosferę medialną, zaangażowanie społeczne oraz warunki pracy w danym mieście.

Przeprowadzone badanie odpowiada także na pytanie, które miasta najchętniej odwiedzaliśmy i rekomendowaliśmy znajomym w ostatnim roku. Wyniki pokazały, że najczęściej odwiedzanym miastem w ostatnim roku były Warszawa, Kraków oraz Wrocław.

Więcej informacji na stronie Dziennika Gazety Prawnej

Prace nad foresightem dla Konina trwały ponad dziewięć miesięcy. W tym czasie zaangażowało się w nie wiele osób, które zachłysnęły się odważnym, acz analitycznym patrzeniem w przyszłość. Cenne rady i wskazówki dostawaliśmy również od tych sceptycznie nastawionych do rzeczywistości i analiz poświęconych przyszłości. Efektem tych setek godzin rozmów, warsztatów i analiz jest niniejszy raport.

Pobierz pełny raport tutaj

Jak wynika z badań, osoby te narażone są nie tylko na bezpośrednie oddziaływania radioaktywne, lecz również ryzyko ich krótko i długoterminowych konsekwencji. Oprócz nowotworów, mogą to być powiązane ze stresem powikłania. Dla przypomnienia, ponad 400 000 ludzi zostało ewakuowanych, z czego 160 000 przesiedlonych z okolic Fukushimy. Szacuje się, że z powodu stresu, zmęczenia oraz trudności życia zmarło około 1700 ewakuowanych uprzednio osób. Dla porównania skutki katastrofy w Czarnobylu dotknęły łącznie około 10 milionów ludzi.

Bazując na międzynarodowej skali zdarzeń jądrowych i radiologicznych (INES) obie katastrofy, w Czarnobylu i Fukushimie, zostały skategoryzowane na poziomie 7. Według szacunków 80% uwolnionego promieniowania zostało pochłonięte przez Ocean Spokojny, a pozostałe 20% rozproszyło się w promieniu 50 km na północny – zachód od elektrowni od rejonu Fukushimy.

Choć spodziewane ryzyko nowotworów na skutek promieniowania zaabsorbowanego przez ocean jest małe, to śladowe ilości promieniowania dotarły już na kontynent północnoamerykański, a w szczególności północną część Zachodniego Wybrzeża Stanów Zjednoczonych. Ryzyko zachorowań i zmian nowotworowych wzrośnie, w szczególności dla tych osób, które były jeszcze dziećmi w czasie wypadku. Ich zdrowie będzie narażone podczas całego życia.

Oprócz radioaktywnego materiału wydzielonego do oceanu, problemem stał się wyciek wody z elektrowni Fukushima Daiichi. Jak podaje Komitet Naukowy ONZ ds. Skutków Promieniowania Atomowego (UNSCEAR) nastąpiło to najwcześniej w maju 2013, czyli ponad 2 lata po katastrofie. Skutkuje to rosnącym lękiem wśród mieszkańców, którzy obawiają się radioaktywnego skażenia owoców morza oraz ryb.

Więcej informacji znajdziesz tutaj.

fot. http://www.greencross.ch/

Skala problemu zaskakuje – co siódma śmierć na świecie pośrednio wywołana jest właśnie występowaniem szkodliwych substancji w środowisku naturalnym. Około 200 milionów ludzi cierpi z powodu nieodwracalnych obrażeń ciała, łącznie z uszkodzeniem mózgu na skutek długotrwałego narażenia na kontakt z ołowiem, rtęcią, chromem, pestycydami, a także radioaktywnymi substancjami w tysiącach zanieczyszczonych miejsc.

– Zanieczyszczenie środowiska, zmiany klimatu oraz zagrożenie bioróżnorodności są ściśle ze sobą związane – mówi Nathalie Gysi z Green Cross Szwajcaria. – Redukcja tego zanieczyszczenia oraz wyeliminowanie toksycznych terenów prowadzi nie tylko do lepszego zdrowia ludzi, lecz także poprawia stan naturalnego ekosystemu, w którym wszyscy żyjemy i od którego zależymy.

Odchodząc od tradycyjnej listy najbardziej zanieczyszczonych miejsc na świecie postanowiono sporządzić raport na temat krajów najbardziej aktywnych w walce z tym zanieczyszczeniem. Wyróżniono w nim następujące projekty:

• Ghana – Agbogbloshie – zastąpienie niebezpiecznego spalania odpadów elektronicznych przez zmechanizowany recykling,
• Indonezja – Cinangka – oczyszczenie z ołowiu boiska do piłki nożnej dla dzieci,
• Kirgistan – Mailuu – Suu – użycie filtrów wodnych jako ochrony przed radioaktywnością,
• Meksyk – Bicentennial Park – stworzenie zielonej przestrzeni zamiast rafinerii ropy naftowej,
• Peru – nowe prawodawstwo dotyczące zanieczyszczenia gleby oraz jej rekultywacji,
• Filipiny – Marilao, systemy na rzekach Meycauayan oraz Obando – poprawa jakości wody w celu ochrony ludzi i przemysłu rybnego,
• Dawna Republika Radziecka – zebranie i unieszkodliwienie przeterminowanych pestycydów,
• Senegal – Thiaroye – sur – Mer – zastąpienie śmiertelnego recyklingu ołowiu przez rentowne hydroponiczne ogrody,
• Urugwaj – Montevideo – wyeliminowanie szkodliwych hot spotów z okolic miasta,
• Wietnam – Dong Mai – przeznaczenie 20$ na osobę w celu ochrony miejscowej  ludności przed zatruciem ołowiem.

Jak twierdzi Stephan Robinson, manager Green Cross Szwajcaria, lokalne źródła substancji szkodliwych w środowisku mogą wpływać na życie ludzi oddalonych nawet o tysiące kilometrów.

– Z powodu nieodpowiedniego użytkowania oraz magazynowania pestycydów i odpadów przy ich produkcji nawet 98% tych substancji zostanie wchłoniętych przez glebę oraz wodę.

Technologie wymagane do oczyszczania skażonych miejsc oraz niezbędne narzędzia know – how są już dostępne. Przenośne detektory potrafią natychmiast zidentyfikować zanieczyszczenia. Problem występowania szkodliwych substancji istnieje nie tylko w miastach. Istnieją setki tysięcy wiosek w Azji, Afryce i Ameryce Łacińskiej, gdzie niczego nie podejrzewające dzieci i dorośli narażeni są na stężenie toksyn, które mogą mieć istotny, niekorzystny wpływ na ich zdrowie.

Więcej informacji na stronie Green Cross Szwajcaria.

fot. http://www.greencross.ch/

Coroczne raporty środowiskowe na temat występujących toksyn tworzone są od 6 lat. Pozwoliły one na wzrost powszechnej świadomości wpływu źródeł zanieczyszczenia na zdrowie człowieka. Raport z 2012 roku pokazał, że są one prawie równie niebezpieczne jak trzy największe światowe choroby zakaźne (AIDS, gruźlica, malaria). Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że bezpośrednią przyczyną 20% zgonów w krajach rozwijających są przyczyny środowiskowe, które odpowiadają także za 1/5 przyczyn nowotworów.

Jak uważa dr Stephan Robinson, Unit Manager (Water, Legacy), ze szwajcarskiego oddziału Green Cross, wysiłek podjęty w celu rekultywacji terenów wymienionych na liście w 2007 roku udowadnia, że walka przeciwko zanieczyszczeniu środowiska w krajach rozwijających się może doprowadzić to istotnej poprawy zdrowia, a nawet uratować ludzkie istnienia, w szczególności dzieci.

“Wyniki pokazują, że eliminacja toksyn ze środowiska jest wyzwaniem, ale nie jest niemożliwa. Musimy znaleźć potrzebne środki oraz zwiększyć nasze zaangażowanie, aby działać najszybciej jak to możliwe” mówi dr Robinson.

Poniżej przedstawiono listę najbardziej zanieczyszczonych miejsc w kolejności alfabetycznej:

• Matanza – Riachuelo, Argentyna,
• Hazaribagh, Bangladesz,
• Agbogbloshie Dumpsite, Ghana,
• Citarum River, Indonezja,
• Kalimantan, Indonezja,
• Niger River Delta, Nigeria,
• Dzierżyńsk, Rosja,
• Norylsk, Rosja,
• Czarnobyl, Ukraina,
• Kabwe, Zambia.

Kluczowymi kryteriami oceny były:

• ponowna analiza miejsc wymienionych w 2006 i 2007 roku, które nie poczyniły istotnych kroków w celu rekultywacji środowiska (Dzierżyńsk i Norylsk, Rosja oraz Czarnobyl, Ukraina),
• użycie oprogramowania Toxic Sites Identification Program (program do identyfikacji miejsc toksycznych) stworzonego przez Blacksmith Institute we współpracy z ONZ ds. Rozwoju Przemysłowego (UNIDO),
• ocena stopnia narażenia człowieka oraz społeczności na zanieczyszczenie,
• ocena toksyczności, kancerogenności oraz potencjalnego zagrożenia zdrowia z powodu substancji występujących w danym miejscu.

Pod uwagę wzięto także listę najbardziej zanieczyszczonych miejsc stworzoną przez Agencję Ochrony Środowiska USA, Bank Światowy oraz wiele organizacji pozarządowych.