Konwencja ONZ o międzynarodowym wykorzystaniu cieków wodnych

Konwencja stanowi narzędzie prawne ułatwiające zrównoważone zarządzanie zasobami wodnymi, a w praktyce gaszenie ognisk konfliktów o wodę, promujące pokój, zwłaszcza w odniesieniu do krajów rozwijających się (Afryka, Azja, Bliski Wschód).

Dokument ten przyjęty został w formie rezolucji Organizacji Narodów Zjednoczonych 21 maja 1997 z klauzulą wejścia w życie po 35 ratyfikacji (dotychczas 16 krajów ratyfikowało Konwencję). Polska głosowała za rezolucją. Gdyby weszła w życie, stanowiłaby pierwszy uniwersalny element regulacji transgranicznych wód.

Ratyfikacja nie naraża Polski na trudności prawne, ponieważ Konwencja jest spójna z dotychczasowymi zobowiązaniami prawa wspólnotowego i tymi wynikającymi z umów wielostronnych. Daje jednak Rzeczypospolitej możliwość zaprezentowania się jako kraju wysokiej świadomości ekologicznej oraz solidarnego i aktywnego w pomocy krajom rozwijającym się.

Osiągnięciu celu, jakim jest ratyfikacja Konwencji przez Polskę sprzyjać może w szczególności kontakt z odpowiednimi przedstawicielami Ministerstwa Środowiska i Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

• Konwencja o Prawie Nieżeglownego Wykorzystania Międzynarodowych Cieków Wodnych
• UN Watercourses Convention 1997